(meest recente edit 6 nov 2023)
Op 10 juli 2012 volgde ik mijn eerste les bij André de Fretes. Jaren daarvoor had ik op aandringen van een toenmalig vriendinnetje wat mislukte pogingen gedaan te mediteren. Martial arts gingen me beter af. Ik heb rond mijn twintigste een paar jaar Shaolin Kempo beoefend.
Op mijn 14e heb ik een open hartoperatie ondergaan en is er een gat in de tussenwand van mijn hartkamers opgevuld. Op mijn 35e kreeg ik echter hevige problemen met te snelle hartritmes. Ik heb een paar keer een cardioversie en een ablatie ondergaan en daarnaast zo’n beetje alle soorten bètablokkers geslikt. Elke ingreep had maar zeer tijdelijk het gewenste effect en de storing kwam telkens binnen een half jaar net zo hard weer terug. En de bijwerkingen van de medicijnen waren eigenlijk nog erger dan de kwaal. Zodra er wat stress in mijn leven kwam raakte ik gevloerd en kon ik niets meer.
André vertelde me dat hij door Chi Neng te beoefenen van zijn migraine genezen was en raadde me aan eens een les bij hem te volgen.
De oefeningen voelden dermate prettig en rustgevend dat ik wekelijks bij hem ben gaan trainen. De aanvallen van te snelle hartritmes werden al snel minder frequent; van 3 maal per week naar 1 maal per maand.
Helaas gaf André na een jaar steeds minder vaak les en hield hij eind 2013 helemaal op met lesgeven omdat hij zich ging richten op de ondersteuning van enkele zwaar zieke familieleden met Chi Neng. Ik bleef echter op mezelf trainen met behulp van instructie cd’s en dvd’s van het Chi Neng instituut.
In 2014 kreeg ik er een zware 2e baan bij. Eind dat jaar was ik weer terug bij af wat de hartritmestoornis betreft en daarom begon ik thuis weer serieus te trainen.
Begin 2015 ben ik met de opleiding tot instructeur begonnen door van 29 januari tot 1 februari de Chi Neng winterschool o.l.v. Hanneke van der Kam te doen. Daarna ben ik met mijn lift chi up gong begonnen (een periode van 100 dagen waarin je elke dag een Qigong oefening doet zodat deze als het ware in je systeem gaat zitten – Qigong meesters noemen dit ‘het aanleren van een goede gewoonte’)
Op 13 mei had ik 100 dagen geoefend en die hele periode waren de hartklachten weggebleven. Ik werd daardoor gesterkt in mijn streven instructeur ChiNeng Qigong te worden.
Mijn tweede workshop volgde ik van 29 tot 31 mei 2015 bij Frank Lageweg en heb daarna met de 3 centers merge gong gedaan en ben vanaf 13 juni ook Sway La Chi er ook bij gaan doen. Ik vind het heerlijk om veel te trainen en al gauw trainde ik dagelijks ongeveer anderhalf uur. Op 8 september zat de 3 centers merge gong erop. Ik had de oefening de laatste weken van de gong steeds verder verlengd en op de laatste dag deed ik hem een uur. 11 dagen later was de Sway La Chi gong vervuld.
Tijdens deze periode las ik het boek van Kean Hin Ooi (ChiNeng Qigong; the science and practice) en gek genoeg kwam ik steeds op het juiste moment langs passages die bepaalde vragen beantwoorden of twijfels wegnamen. Tijdens een hevige terugslag las ik dezelfde dag dat het bereiken van een volgend level met terugslagen, pijn en andere klachten gepaard kan gaan.
Na de 3 Centers Merge gong begon ik de lift Chi up oefening weer te doen. Nu deed deze oefening steeds langzamer totdat ik hem tot 45 minuten wist te rekken.
In oktober deed ik de workshop met de Chinese leraar Li Hongshi; een nieuwe revelatie. Li Hongshi weet de level 1 oefeningen tot in de kleinste details te onderwijzen en te duiden. Ik zeg altijd dat het onmogelijk is om de bewegingen van Chi Neng-oefeningen fout uit te voeren: daar staat tegenover dat je de bewegingen eindeloos kan perfectioneren.
Na de 4-daagse workshop met Li Hongshi ben ik aan de gong voor de wall squats begonnen. Dat ging vooral in het begin moeizaam. Langzaam werkte ik naar 50 wall squats per dag toe maar het duurde geruime tijd voordat ik met mijn vingers de grond wist te raken en echt met de gong begon.
Mijn hartritmestoornis is niet genezen, dat kan ook niet aangezien deze veroorzaakt wordt door littekenweefsel van de hartoperatie. Maar ik heb mijn aandoening weten te accepteren, functioneer ook in periodes dat mijn hart te snel slaat geheel normaal (vroeger moest ik tijdens zo’n periode gedwongen kalm aan doen) en ben zo goed als medicijn vrij. Tijdens mijn stagedag op 24 juni had ik een aanval waar ik een jaar eerder gevloerd door zou zijn. Nu kwam ik die dag zonder noemenswaardige problemen goed door. 100% prettig was het niet maar toch is het een verschil van dag en nacht.
Kleine wondertjes
Tijdens het uitvoeren van de eerste 100 dagen Lift Qi up, Pour Qi down maakte ik iets mee wat een extra vermelding waard is: mijn vader had een paar weken eerder een serie Tia’s gehad (Een TIA (Transient Ischemic Attack) is een tijdelijke afsluiting van een bloedvat in de hersenen) daardoor had hij een afasie opgelopen (taal- en spraakgebrek ten gevolge van een hersenletsel), hij kon nauwelijks praten en zijn korte termijn geheugen was zwaar aangetast. Tijdens een oefening richtte ik mijn aandacht helemaal op hem, hield hem voor de geest in zijn huisje in de polder van Tholen en zond bewust Qi zijn kant op. Op het moment dat ik mijn oefening afsloot ging de telefoon en bleek het mijn vader aan de andere kant van de lijn te zijn. Ik stond perplex en kwam op dat moment minder goed uit mijn woorden dan hij. Hij zei dat hij het gevoel had dat hij me maar eens moest bellen. Hoe hij mijn nummer had weten te draaien en opeens (maar helaas tijdelijk) zoveel beter kon praten is me nog steeds een raadsel.
Edit -Na 10 jaar training en het bereiken van level 3 van Chi Neng Qigong zijn de te snelle hartritmes geheel verdwenen. Mijn hart loopt af en toe nog onregelmatig, maar ook daar heb ik steeds meer controle over. Bij chronische aandoeningen kan Qigong heel goed helpen. Bedenk wel dat het veel training, zelfdiscipline en volharding vereist. En het is complementair: uiteindelijk hielp een cardioversie in combinatie met de kalmte en kracht die Qigong me gaf-
En dan heb ik het nog niet over het effect wat de oefeningen op mijn geest hebben gehad. Ik ben veel rustiger, aardiger en eerlijker naar mezelf en anderen toe geworden. Ik weet mijn emoties wanneer nodig te temperen zodat ik zelf 100% in controle blijf, wat een vrijheid geeft dat! Verder kan ik mijn medemensen veel beter peilen en voel bij veel aangeboden kansen tegenwoordig meteen in of dit het waard is om op in te gaan of dat ik het beter aan me voorbij kan laten gaan.
Hret beoefenen van Qigong heeft me heel veel gebracht. Allereerst het herstel – of versterken – van de connectie tussen mijn geest en lichaam. Ik hoor de signalen van mijn lichaam overduidelijk. Als ik een virus oploop – van een onschuldige verkoudheid tot griep of corona- voel ik dat meteen. Op dat moment vertraag ik de energie stromen in mijn brein en leg ik mijn geest rust op. Tegelijk komt de stroom van Qi in mijn lichaam op gang en wordt ik letterlijk warm. Het voelt als een lichte verhoging. Een dag later voel ik me weer fit.
Het kennen en erkennen van -schadelijke- patronen in mijn levensritme is een tweede.
Zoals zoveel Nederlanders at ik te veel en vooral te vaak. Ik voel nu het verschil tussen de lekkere trek en de daadwerkelijke behoefte van mijn lichaam naar voedsel. Ik eet nu met mate. Mijn hartritme stoornis maakte dat ik op tijd moest eten omdat schommelingen in mijn bloedsuikerspiegel de stoornis leek te triggeren. Belangrijker is echter dat ik goed, onbewerkt, voedsel eet. Daarmee blijft de verhoging van mijn bloedsuikerspiegel binnen de perken. Veel voorbewerkte voeding bevat een combinatie van vetten en suikers die je als consument aanzet te blijven eten. Ik voel het verschil al tijdens het eten en vervolgens door het hele spijsverteringsproces.
Een ander patroon wat misschien herkenbaar is voor jou als lezer is het feit dat we allemaal onverwerkte narigheden van ons afzetten en wegstoppen. (ik noem ze maar zo om niet alles meteen als trauma te moeten benoemen, maar het loopt -afhankelijk van het individu en wat er allemaal op je pad is gekomen – van kleine karaktertrekjes die erin geslopen zijn tot hevig onverwerkt trauma) Ik heb mijn demonen ontdekt, herkend, erkend en geaccepteerd. Zonder oordeel, zonder ‘schuldigen’ aan te wijzen. Via Qigong kom je met jezelf in reine. Hret is wat het is. Ik kan vol compassie en liefde naar mijn oude zelf kijken. Ik begrijp dat ik sommige dingen stom heb aangepakt, maar ik snap ook hoe ik daartoe kwam.
Dat is een les die je meeneemt in het dagelijks leven. Je leert alle emoties ruimte te geven, te omhelzen en daardoor ook meteen los te laten. Dank je mijn lichaam voor dit inzicht of deze waarschuwing. Ik hoor je en nu mag je weer tot rust komen. Dat is het grootste cadeau dat Qigong je geeft.
“Celebrate life” zei André – mijn eerste Qigong leraar – altijd.
Leen Steen