Michael Harner – The way of the shaman
Tijdens mijn opleiding als healing coach raakte ik gefascineerd door de overeenkomsten en raakvlakken van Chi Neng Healing en Shamanistische, Wicca, Oosterse, Afrikaanse en Indiaanse helingsmethoden. Elke regio op deze aardbol heeft vormen van spirituele heling voortgebracht die zoveel op elkaar lijken dat het geen toeval kan zijn. The way of the Shaman legt o.a. uit hoe Shamanistische reizen werken. Pure trance reizen. Als je die vergelijkt met de helende reis zoals Brandon Bays die in haar boeken beschrijft kan je niet om de overeenkomsten heen. De vorm en het verhaal verschilt maar een klein beetje van elkaar.
Het fijne van the Way Of The Shaman is dat het boek volstaat met oefeningen en spelletjes die je tamelijk makkelijk zelf kan uitvoeren. Ik had geen enkele moeite om er helemaal in te op te gaan en dat heeft zeker te maken met die hier al genoemde opleiding tot Chi Neng Healing Coach. Veel van wat we daar oefenden komt in dit boek ook langs.
Persoonlijk was ik getroffen door de in vergelijking met Chi neng Healing net iets meer aardse manier en iets sterkere binding met de natuur, dieren als spirituele gidsen en helpers, en de oude religies. Tegelijk denk ik dat Chi Neng Healing wel makkelijker bij het spirituele bewustzijn van de hedendaagse mens kan aansluiten. We zijn intussen zover verwijderd van de oudere rituelen dat de sporen ervan die we nog in ons DNA meedragen diffuus zijn geworden. Om die reden maken we nu nieuwe rituelen die in hun kern een verlengstuk van de oude zijn. Mij geeft dat enorm veel vertrouwen in spirituele heling.
In het nawoord gaat Michael Harner ook in op deze raakvlakken en haalt hij o.a. de technieken aan die Carl en Stephanie Simonton inzetten bij patiënten met kanker en verklaard hij ook shamanistische helingsmethodes als complementair en een aanvulling op westerse medicijnleer. Vaak kan een spirituele aanpak van aandoeningen een patiënt net dat extra zetje in de goede richting geven.