Three Centres Merge dagboek deel 5
Van 500 naar 600 uur
Ik heb in deze etappe honderd dagen een heel uur gemediteerd. Het is me maar twee dagen niet gelukt om de Zhan Zhuang uit te voeren. Wat een wereld van verschil is het met de huidige en mijn eerste gong voor de Zhan Zhuang San Xing Ping die ik in 2016 voor mijn level 1 examen uitvoerde. Destijds heb ik alleen in de laatste week van de gong dagelijks een uur gestaan en toen was dat een enorme opgave. Een uur leek zo ontzettend lang en het kostte me enorm veel wilskracht om een uur te blijven staan. Nu is dat op alle niveaus helemaal anders.
Fysiek is het dragelijk. Ik sta alleen nooit het hele uur helemaal stil. Het lijkt erop dat mijn lichaam af en toe als vanzelf correcties uit blijft voeren en soms de houding even los moet laten. Daarna neemt het meteen een veel betere houding aan. Het is dan echt alsof mijn lijf even helemaal autonoom wordt en onder de controle van mijn geest uitglipt.
Emotioneel is het nu echt een eitje. Ik blijf hoe dan ook kalm en observerend. Er is geen angst meer voor leegte of wat dan ook. Ik hoef geen beroep meer te doen op wilskracht om de oefening uit te voeren. Nooit gedacht dat ik van binnen nog eens zo kalm zou kunnen worden.
Mentaal is het steeds makkelijker om helemaal stil te worden. Om daar te komen heb ik aangeleerd is dat de eerste 20 minuten, waarin het lichaam ook op zoek is naar de perfecte houding, de geest vrij mag denken, associëren of wat het maar wil. De stilte komt als vanzelf zodra het lichaam goed uitgelijnd is. Hoe dat nou werkt is nog steeds min of meer een raadsel. Het voelt alsof de kracht van Jing en Qi mijn geest liefdevol omhelst en mee neemt naar de leegte, de stilte.
Verandering van routine
Mijn routine was heel lang om ’s ochtends te schrijven, rond 10 uur de Body & Mind trainen. Tot 14:00 uur lessen voorbereiden, administratie, studeren, boodschappen. Warme maaltijd rond 15:00 uur. – ’s Middags eten zorgt dat ik in ieder geval niet met een volle maag les moet geven- . Na het eten Zhan Zhuang. Dat ging een hele tijd best goed, maar er zaten twee nadelen aan deze routine. Ten eerste deed ik na de Centres Merge echt niets meer tot mijn avondles begon. Ik lag op de bank, meestal te lezen. Zonde van de dag, al las ik wel lekker veel. Tweede nadeel was dat ik op een volle maag aan het trainen was. Dat voelde steeds minder fijn.
Vanaf 15 juni mediteer ik pas na 10 uur ’s avonds en slaap daarna als een roos. Ik werd voordat ik mijn meditatie naar laat op de avond verplaatste steevast bij het eerste ochtendlicht wakker –rond half zes – Nu slaap ik heel vast tot half 8 of 8 uur. Ik voel me erg goed bij het ontwaken. Die houden we er dus in. Ik had altijd het idee dat ik na de avondlessen geen zin en tijd meer had om echt goed te mediteren, maar dat valt dus reuze mee.
Overdag loop ik ook niet meer de hele tijd rond met in mijn achterhoofd dat ik nog moet gaan staan/mediteren voor mijn gong. Dat heeft niet alleen te maken heeft met het late tijdstip waarop ik nu oefen en de dag afsluit met mijn meditatie. Het is nu zo’n onderdeel van mijn dagelijkse routine geworden dat ik niet meer bang ben te vergeten om te oefenen en het idee dat ik moet oefenen drukt ook niet meer op me. Ook geen idee wat die opgeruimdheid veroorzaakt heeft, maar het is heel fijn zo.
In deze fase van mijn oefening kom ik lukt het me altijd ongeveer 45 tot 55 minuten in de Qigong staat te blijven. De minuten die dan nog resteren zijn moeilijk door te komen. Het voelt alsof mijn lichaam en geest dan genoeg Qi hebben opgenomen en ‘vol is vol’ zeggen. Hopelijk zorgt stug blijven staan dat de Qigong-staat nog verder verlengd wordt.
Wat er gedurende dag ook gebeurd, ik oefen en zodra ik bezig ben valt alles van me af. Muizenissen die ik eerder niet uit mijn meditatie wist te weren lijken hun invloed te hebben verloren. Het doet er niet meer toe wat er op de dag gebeurd; of iets me naar beneden trok of juist omhoog bracht –depressie of euforie en alles ertussen – zodra ik sta komt er een enorme rust over me.
Vasten
Ik ben serieus periodiek gaan vasten. Elke dag heb ik 8 uur per dag waarin ik mag eten gevolgd door 16 uur vasten. Dat went opmerkelijk snel. Het voelt heel goed en de kilo’s vliegen eraf. Ik ben 7 kilo afgevallen in 6 weken. Honger doet een mens goed! Het scherpt de geest, inspiratie vloeit, concentratie verbeterd. Even was ik bang dat honger me tijdens de oefening zou hinderen, maar zodra ik sta verdwijnt het hongergevoel meteen.
De Japanse wetenschapper Yoshinori Ohsumi won in 2016 de nobelprijs voor fysiologie en medicijnen met een artikel over Autophagie. Autophagie is een effect dat optreedt bij vasten en het betekent letterlijk dat het lichaam gaat zichzelf opeten. Dat proces begint echter met het vernietigen van beschadigde cellen. Dus door gecontroleerd vasten kan je zorgen dat het lichaam zich verschoont van cellen die ziektes als bijvoorbeeld kanker en alzheimer veroorzaken. Wat een mooi en logisch inzicht is dat. Het verklaart waarom er zoveel mensen tegenwoordig kanker en alzheimer krijgen. We eten tegenwoordig de hele dag door. Beetje slapjes; er ligt altijd wel wat in de (koel)kast.
Hiermee worden we weer met de neus op het feit gedrukt dat ons metabolisme van oermensen afstamt. Mensen die regelmatig honger hadden. Honger heeft blijkbaar ook een functie in het behoudt van een goede gezondheid en een lang leven. Niet voor niets wordt in de Chinese Traditionele Medicijnleer vasten als een van de beste preventieve maatregelen voor behoud van gezondheid gepropageerd.
Extra observaties:
Ik voelde op de helft van deze etappe een paar weken een heftige stagnatie en pijn bij ademen op de Gao Huang Zhu – het wonderpunt – small mountain. Precies de plaats waar de oude informatie van bronchitis en wellicht ook de longontsteking die ik in 2023 had, verborgen lag. Ik moest echt diep reiken om de vastzittende Qi op die plaats los te laten. Zachtjes inademen en oude Qi verzamelen en op uitademing voelde ik het oplossen. Het kostte dagen om alles weg te krijgen, maar het is gelukt. Helende Qi met gezonde informatie naar onderdelen van mijn lichaam sturen is sindsdien heel makkelijk en het werkt altijd! Zo lossen pijntjes en stagnaties in de Qiflow op. Het maakt niet uit waar de pijn zit. Ik had een beginnende kiespijn maar zelfs in mijn tanden loste de pijn binnen een paar minuten op en kwam niet meer terug. Ben benieuwd of de tandarts bij de volgende controle wat gaat vinden.
Het is zo prachtig als je ontdekt hoe makkelijk dit uiteindelijk wordt. Het kostte tijd, maar de beloning is weer navenant groot aan de inspanningen die je jezelf getroost hebt. Inspanning is ook weer geen goed woord. Het is geen inspanning, maar het gewoon doen en het gewoon laten gebeuren. Laat het gevoel dat het moeite kost gewoon los.
7-augustus: Vandaag de 7e oefening van de Body & Mind iets te enthousiast gedaan. Ik had nog nooit eerder een liesblessure, maar deze keer was het raak. Gelukkig viel de pijn en ongemak tijdens de Centres Merge erg mee. Ook hier zond ik helende aandacht en Qi naar de plaats waar de pijn zit. Na twee dagen was het weer OK. Blijft amazing hoe goed en makkelijk dit werkt.
Maar het mooiste uit deze etappe werd klaarblijkelijk voor de laatste week bewaard. Op 11 augustus, nadat ik de eerste Qigonglessen na mijn zomervakantie gaf, voelde ik voor het eerst de Qi helemaal vrij door mijn lichaam stromen. Dat was een bijna magische ervaring! Ik voelde al vaak een sterke flow, maar tegelijk was er altijd nog wel een gebied of punt waar ik een beetje stagnatie voelde. Ergens in de oefening corrigeerde mijn lichaam zich een heel klein beetje waarna het opeens voelde alsof een dam doorbrak. De sensatie was enorm sterk en ik voelde me letterlijk als een lichtgolf. Geen idee hoe lang deze staat aanhield, maar na deze sessie had ik echt het gevoel dat dit hetgeen was waar ik zo lang voor heb geoefend.
Lullige is wel dat je hoopt en bijna verwacht dat je dit gevoel nu ook in je oefening op kan gaan roepen. Maar helaas, het duurde een paar dagen voordat ik me erbij neerlegde dat ik deze staat (nog) niet moeiteloos ga bereiken. Een paar dagen waarin je tegen beter weten in toch die kleine correctie probeert te reproduceren. Het is alsof je heel even een blik in de hemel mocht werpen.